Roman ve piyes yazarı
1895 yılında İstanbul’da doğdu. Soyadı, büyük dedelerinden gelmektedir. 18. yüzyılın son yarısında şöhret bulmuş hattat Mehmet Esat Efendi, sol eliyle yazdığından dolayı 'Yesari' lakabıyla anılırdı. Ailesi de bu adı muhafaza etti. Talik yazıda üstat olup, şiirleri de vardı. Osmanlı Sultanı Üçüncü Mustafa Han, bu zatı sarayına almıştı.
İstanbul Lisesi'ni bitirdi. Güzel Sanatlar Akademisi’nde okudu. Bu sırada Birinci Dünya Savaşı çıktı. Bunun üzerine askere alındı.
Dönüşünde Diken dergisinde karikatürist olarak gazeteciliğe başladı. Sonra Kelebek adlı edebiyat ve mizah dergisini çıkardı.
Piyesler yazmaya başladı. Daha sonra roman ve hikayeler yazdı. Bunlarda hayattan alınmış sahneler çoktur. Romanları daha romantiktir. Tiyatro sahasına trajedi yazmakla girdi, sonra komediye yöneldi. İlk romanının adı Namus’tur. Piyeslerinden çoğu Darülbedayi tarafından temsil edildi.
Anlaşılan bir dili ve usta bir anlatımı vardır. Hayatının sonuna kadar çeşitli dergi ve gazetelerde yazı hayatını sürdürdü. 1945 yılında tedavi gördüğü Yakacık Sanatoryumu’nda öldü.
ESERLERİ:
Çoban Yıldızı (roman, 1925)
Çulluk (roman, 1927)
Pervin Abla (roman, 1927)
Kırlangıçlar (roman, 1930)
Su Sinekleri (roman, 1932)
Bahçemde Bir Gül Açtı (roman, 1932)
Tipi Dindi (roman, 1933)
Yakut Yüzük (roman, 1937)
Yakacık Mektupları (hikayeler, 1938)
Bağrı Yanık Ömer
Geceleyin Sokaklar
Piyesleri:
Tablo
Asri Hülyalar
Bekir’in Rüyası
Ayrı Oda
Çürük Merdiven
Sancağın Şerefi
Sürtük
Telli Turna
Hanife Hanım Hizmetçi Arıyor
Serseri
