Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
01 Ocak 1970
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin, Rus şair ve yazar. Otoriteler tarafından en iyi Rus şair ve Rus edebiyatının kurucusu olarak kabul edilir.
Hayatı
1799’da Moskova’da doğan Puşkin soylu bir ailenin ilk çocuğudur. Babası Sergey Lvoviç, annesi Nadejda Osipovna'dır. İlk bilgilerini yabancı eğitmenlerden edinen Puşkin’in annesi ve babası da eğitimli insanlardır. Özgürlükçü ve alaycı yazılarını beğendiği Fransız Edebiyatı’ndan on yaşındayken etkilenip şiirler ve komediler yazmaya başlamıştır. Dönemin tanınmış şair ve yazarları Puşkin’in evine gelip ona Rus masalları anlatırdı ama hiç biri Puşkin’i Rus türküleri söyleyen dadısı kadar etkileyememiştir. Yaşlı dadısı Aria’nın anlattıkları Puşkin’in çocukluk ruhunda önemli izler bırakmıştır. Öğrenim yıllarını Petersburg’a gitmeden dünyaya kopuk bir şekilde görmüştür.
Puşkin gerçekçilik eğilimiyle şiirlerini ilk defa lise yıllarında yazmıştır. O dönemde şiirde kaba ve gündelik sözleri kullanan Puşkin yazdığı şiirlerle Derjavin’in dikkatini çekmeyi başarmıştır. Artık ünlü bir şair sayılmaya başlayan Puşkin, okul yıllarından sonra Petersburg’a dönmüştür. Toplum arasında yayılan bir çok özgürlükçü şiir ve taşlamaları olan yazar, Rus edebiyatı şiirinde herkes üzerinde hayranlık uyandırmıştır. Rus Çarı I. Aleksandr tarafından Kafkasya’ya atanıp ‘’Kafkas Esiri’’ ve ‘’Bahçesaray’’ adlı destanları yazmıştır. Gerçeği olduğu gibi anlatmayı isteyen Puşkin’in şiirlerinde ne kuralcılığın ne de romantizmin etkileri yer almaktadır. Rusya’daki yönetime karşı olan Puşkin’in, Kafkasya’dan döndükten sonra başkente girmesine 4 sene izin verilmemiştir. 24 yaşındaki Puşkin, bu sürgün döneminde yedi yıl sonra tamamlayacağı ‘’Yevgeniy Onegin’’adlı romanını yazmaya başlamıştır. "Peygamber ve Boris Godunov" , "Çingeneler" adlı eserlerini de bu sürgün döneminde yazmıştır.
Rus Çarı I. Nikolay tarafından Moskova’ya çağırılan Puşkin’in yazıları artık çarın sansüründen geçecektir. Polis baskınları da artık Puşkin’in yaşamının ayrılmaz parçası olmuştur. Bir baloda aşık olduğu eski yüksek rütbeli bir memurun kızı olan Natalya Gonçarova’a evlenme teklifi etmiş ama olumlu bir cevap alamayınca umutsuzluğa kapılmış ve Moskova’dan uzaklaşmak istemiştir. 1829’da Rus ordusuna katılmış ve Osmanlı topraklarına gelmiştir. ’’Erzurum Yolculuğu’’ adlı eserinde yol izlenimlerini anlatmış ve diğer bir çok eserlerinde de Erzurum’dan aldığı esinler yer almaktadır. Moskova’ya döndükten sonra Natalya’ya olan evlilik teklifini yenileyen Puşkin, ikna etmeyi başarmış ve nişanlanmışlardır. ’’Yevgeniy Onegin’’,’’Don Juan’’,’’Veba Sırasında Ziyafet’’ gibi eserlerini bu dönemde yazmıştır. Gogol’a “Ölü Canlar” romanını yazma fikrini veren Puşkin’in Gogol ile olan arkadaşlığı bu döneme rastlar.
Ölümü
27 Ocak 1937’de St. Petersburg yakınında Kara Dere’nin bir köşesinde d’Anthes adında biriyle düelloya çıkmıştır. Düello için silahı da gümüşlerini satarak aldığı iddia edilmektedir. d’Antes Puşkin’i karnından yaralamıştır. Büyük bir soğukkanlılıkla iki gün boyunca can çekişen Puşkin, şubat ayında bir öğleden sonrası hayata gözlerini yummuştur. Şairin öldüğünü duyunca evinin kapısının önünde toplanan halk, şairin ölümünün üzerine neredeyse hükümete karşı bir ayaklanma noktasına gelmiştir. Bu olay üzerine polis bir gece yarısı tabutu gizlice kiliseden alıp Mihaylovskoye köyüne götürüp toprağa vermiştir.
