Gönlümüz bütün Türklerin hatta bütün insanların Ülkücü olmasını arzu eder, fakat hiç kimse Ülkücü olmaya mecbur değildir… Hiç kimse Ülkücü olmaya zorlanamaz… Çünkü Ülkücülük gönül işidir; serbest irâde ile seçilip, kabul edilebilecek bir dünya görüşüdür.
Öyle veya böyle, bir şekilde Ülkücü olmuş hiç kimse de –gönlümüz öyle olmasını istese de- ölünceye kadar Ülkücü kalmak zorunda değildir… Her Ülkücü istediği anda, hiçbir sebep göstermeksizin Ülkücülükten vazgeçme hakkına sahiptir… Hiç kimse Ülkücü kalmaya zorlanamaz! “Zorla güzellik olmaz.”
Ancak bir kişi “ben Ülkücüyüm” diyorsa;
-Müslüman olmaya ve İslâmiyet’e, Allah’a (C.C.), Kur’ân-ı Kerîm’e, Hz. Muhammed (S.A.V.)’e ve de İslâmiyet’in Kur’ân’da ifâde edilen bütün kutsallarına saygı göstermeye…
-Türk Milliyetçisi olmaya, Türk Milleti’ni ve Türk Milleti’ni teşkil eden; İslâmiyet’i, Türkçeyi, Türk soyunu, Türk kültürünü, Türk Devleti’ni sevmeye, korumaya, yükseltmeye ve yüceltmeye…
-Ve de Dokuz Işık’ı millî doktrin kabul edip, Dokuz Işık’a ve ilkelerine sahip çıkıp, saygı göstermeye mecburdur!
Aksi halde Ülkücü değildir… Dolayısıyla “ben Ülkücüyüm” demeye hakkı da yoktur! Çünkü Ülkücülük; bu üç unsurdan yani İslâmiyet, Milliyetçilik ve Dokuz Işık’tan teşekkül eden bir dünya görüşüdür.
Nitekim Ülkücü Hareket’in Kurucu Lideri Alparslan Türkeş, şöyle demektedir:
“Türk Milleti için kurtuluş, yükseliş ve yüceliş çaresi; İslâm inançlarıyla milliyetçilik ülküsüne sarılmaktır, kendi varlığıyla hızlı şekilde kalkınan, yabancılardan yardım beklemekten kurtulmuş bir Türkiye, ancak, Millî Doktrin Dokuz Işık ile mümkün olacaktır.”
Netice olarak: Herkes istediği dünya görüşüne, ideolojiye ya da doktrine inanmakta hürdür, serbesttir… İsteyen komünizme, faşizme, anarşizme, sosyal demokrasiye, kapitalizme, laikçiliğe, hümanizme, ırkçılığa yahut siyâsî İslâmcılığa inanabilir… Hiç kimsenin, buna karışmaya yahut müdâhale etmeye hakkı yoktur! Olamaz da!
Ancak…
Hiç kimse Ülkücülüğü istediği gibi ve kafasına göre tarif edemez… ‘Irkçı’, “siyâsî İslâmcı” yahut ‘laikçi’ söylemlerini Ülkücülük diye takdim edip, pazarlamaya/satmaya kalkışamaz/ kalkışmamalıdır… ‘Irkçılık’ı, “siyâsî İslâmcılık”ı yahut ‘laikçilik’i, Ülkücülüğü Devlet Bahçeli ve “yol arkadaşları”ndan öğrendiğini zanneden ‘akkurt’lar, “Ülkücü geçinenler” ya da “Ülkücüden geçinenler” Ülkücülük sanıp, yutabilirler…
Ancak Ülkücüler yutmaz! Çünkü Ülkücüler, Ülkücülüğün; ‘ırkçı’ ve ‘laikçi’ olmayan bir Milliyetçiliği ve “siyâsî İslâmcı” olmayan bir İslâmiyet’i savunduğunu bilirler…
Çünkü Ülkücüler, Ülkücülüğü başka kimselerden değil; -‘ırkçı’ ve ‘laikçi’lerden yahut “siyâsi İslâmcı”lardan değil-, öz kaynağından, Ülkücü Hareket’in Kurucu Lideri Başbuğ Alparslan Türkeş ve dâvâ arkadaşlarından öğrenmişlerdir!
Netice: Ülkücülük; İslâmî ve Dokuz Işıkçı Milliyetçiliktir! Nokta!
M. Metin KAPLAN
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
