Bu cümle, “Avrupa Birliği liderler zirvesinde Türkiye ile müzakerelerin kısmen askıya alınması kararı onaylandıktan sonra”, Recep Tayyip’in kullandığı bir sözdür… Tabi, cümlenin anlamı çok açık ve net değil, doğrusunu söylemek gerekirse, Recep Tayyip’in neyi kast ettiğini, ben tam olarak anlayabilmiş değilim.
Recep Tayyip, Türkiye’ye mi haksızlık yapıldı diyor, yoksa, kendisi ile hükümetine mi haksızlık yapıldı demek istiyor, belli değil.
İkisinin arasında ne fark var? Nihayet, Recep Tayyip hükümeti de Türkiye’nin iktidarı değil mi? Dediğiniz doğru ama, hangisini kast ettiği benim için önemli… Çünkü ben, Recep Tayyip eğer, Türkiye’ye haksızlık yapıldı diyorsa, başka; kendisi ile hükümetine haksızlık yapıldı diyorsa, o zaman da daha başka, bir şeyler söyleyeceğim.
“Bize haksızlık yapıldı” sözü ile Türkiye mi yoksa Recep Tayyip iktidarı mı kastedildiği açık olmadığına göre, şimdi ben, ister istemez her iki ihtimal içinde görüş beyan etmek durumunda kalacağım.
Türkiye kastedilmişse:
Peş peşe iki dünya savaşı yaşayan Avrupalı devletler, bir kere daha savaşın acımasız yıkımına maruz kalmamak için; tek başlarına Sovyet emperyalizmi ile baş edemeyeceklerini bilen Avrupalı devletler, birleşerek Rus yayılmacılığı ile baş edebilmek için; teker teker ABD ekonomik emperyalizmi ile rekabet edemeyen Avrupalı devletler, güçlerini birleştirerek USA ile rekabet edebilecek iktisadî güce ulaşabilmek için; bir araya gelerek Birleşik Avrupa Devletleri’ni kurmak için yola çıktılar. Bu hedefe doğru kademe kademe ilerliyorlar.
Bu, bütün ülkelerin yönetici sınıflarını idare gücünden mahrum kalmak durumunda bırakacağı için; tüm devletler millî hâkimiyetlerinin büyük bir kısmını Birleşik Avrupa Devletleri’ne terk etmek vaziyetini doğuracağı için; ve birliğe katılan milletlerin dilleri farklı olduğu için; zaten yeteri kadar zor bir süreçti. Ancak, birliğe katılan milletlerin dinleri ve kültürleri aynıydı, bu da, büyük bir avantajdı.
Lâfı daha fazla uzatmadan kısaca söylemek gerekirse, sebepleri ne olursa olsun, Avrupa Birliği; kim ne derse desin, aynı anda iki hedefi birden gerçekleştirmeye çalışmaktadır: Bir. Dini ve kültürü bir, bir Birleşik Avrupa Devletleri’ni kurmak. İki. Gene dini ve kültürü bir, bir Avrupa milleti meydana getirmek.
“Durum vaziyeti böyleyken”; Allah aşkına biri çıkıp, evirmeden, çevirmeden ve kıvırmadan, evelemeden, gevelemeden dümdüz söylesin, bana, Türkiye’nin böyle bir proje içinde ne işi var?
Avrupa ile Türkiye’nin din birliği ve kültür birliği var mı? Yok! Bunların ikisi de yoksa, ki olmadığını hepimiz biliyoruz, olmaz a, Türkiye’yi Birleşik Avrupa Devletleri’ne alsalar, bu iki önemli engel nasıl aşılabilecek?
Yoksa? Yoksa? Yoksa?
İsmet İnönü zamanından beri yapılan her şey; yani, Türk musikisinin yasaklanması ve Batı müziğinin mecbur tutulması; Batı klâsiklerinin tercüme edilerek bütün öğrencilerin bunları okumaya zorlanması; İngilizce, Fransızca ve Almanca’nın üniversitelerden başlayıp, ana okullarına kadar yaygınlaştırılması hatta Anadolu Liseleri adı altında yabancı dille öğretim yapan okulların en küçük kasabalara kadar yayılmış olması; ve, lâiklik adı altında İslâmiyet düşmanlığı yapılması ve yaptırılması; İslâmiyet’in ve Kur’ân’ın öğretilmesi en azından on iki yaşına kadar yasaklanırken, misyonerlerin çalışmalarına fırsat ve imkân veren her tür hukukî düzenlenmelerin yapılması; bu engelleri, yani Avrupa ile Türkiye arasındaki din ve kültür engellerini aşmaya dönük faaliyetler midir?
Recep Tayyip, bize haksızlık yapıldı, sözünü kendi iktidarını kastederek söylemişse:
O zaman iş başka, burada Recep Tayyip, AB’ye şahsî sitemini yapıyor demektir… Recep Tayyip, AB’ye diyor ki; siz istediniz, KKTC’de millî kahraman Denktaş’ı harcadık… Siz istediniz, KKTC’de yapılan referandumda “yes be anam” diyenleri destekledik ve “yes be anam”ın çıkmasını sağladık… Siz istediniz, yabancılara mülk satışını kolaylaştıran kanunu çıkardık… Siz istediniz, millî bankalarımızın yüzde otuz yedisini yabancılara sattık… Siz istediniz, her apartmanda bir kilise açılmasına imkân veren hukukî düzenlemeyi yaptık… Siz istediniz, “Türkiye Cumhuriyeti Nüfus Cüzdanı”ndan din hânesini çıkarttık… AB Türkiye Delegasyonu Başkanı Kretschmer istedi, bin beş yüz yıldan beri Cuma Hutbe’lerinde okunan Al-i İmran Sûresinin 19. âyetini yani, “Hak din, Allah indinde İslâm’dır”ı çıkarttık… Siz istediniz, Güney Kıbrıs Rum Cumhuriyeti’ni tanıma anlamına geleceğini bile bile “Ek Protokolu” imzaladık… Siz istediniz, Güney Kıbrıs Rum Cumhuriyeti’ne limanlarımızla hava meydanlarımızı açacağımıza dair söz verdik… Siz istediniz, azınlık vakıflarına mal mülk edinme yasasını çıkarttık… Siz istediniz, Papayı uçağın kapısında karşıladık… Siz istediniz, Güney Kıbrıs Rum Cumhuriyeti’ne bir liman ile bir hava meydanını karşılıksız olarak açacağız dedik… Eee insaf artık, bütün bunlara karşılık, bize bunu mu yapmalıydınız?
Recep Tayyip, AB’ye siteminde haklı… Bu kadar taviz verdikten sonra, Recep Tayyip’e bu yapılmamalıydı… Çok zor durumda kaldı, Recep Tayyip, çok… En mühim seçim kozu elinden uçtu gitti… Gitti, gider…
Ancak, AB’ye ne Türkiye’nin ne de Recep Tayyip’in bir şey demeye hakkı yok… AB, kim ne derse desin bir Hıristiyan Birliği’dir… AB, kim ne derse desin, Birleşik Avrupa Devletleri’nin sondan bir evvelki aşamasıdır… Ve AB Türkiye’yi, gene kim ne derse desin, Türk ve Müslüman olduğu için tam üye olarak istemiyor! Koparabildiği kadar taviz koparacak ve sonunda sizi istemiyoruz diyecek! Bütün bunlar, bunun ispatıdır!
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
