Marazi ruh haletinin hezeyanları memleketi derin bir buhrana sürüklemektedir. İktidarı kaybetmek korkusuyla alelacele düzenlenen mitinglerle, bugüne kadar birlikte yaşama kültürü gelişen, farklı hayat tarzlarına hoşgörü ve tahammül duygusu artan kesimlerin arasına yeniden kin ve nefret duyguları aşılanmakta, laik antilaik çatışması hortlatılarak millet bölünmek istenmektedir.
İktidar uğruna halkın birbiriyle çatışmasını dileyecek kadar gözü dönmüş müstebitler yarın kaçıp giderler, çilesini her zaman olduğu gibi bugün taraf haline getirilen Türk gençliği çeker. İsminden, tavrından, kılık kıyafetinden dolayı kim kimi düşman hissederse, kimin kime gücü yeterse boş yere birbirine eziyet eder.
Hadiseler sokak aralarını ve meydanları aşmış, mahallelerde, yollarda, köprülerde, otobanlarda insan avına dönmüştür. Milletin taşan sabrını bastırmaya polis devletinin gücü yetmeyince senelerdir aleyhinde bulundukları askerden takviye istenmiştir. Milletin öfkesinden saklanmak için değiştirmeye kalktıkları Türk Bayrağının gölgesine sığınmaktadırlar.
Gidiş hayra doğru değildir. Yangına sürekli benzin dökülmektedir. Aklıselimden uzak, şuursuz, dengesiz, hedef gösterici, tehditkâr ve tahrik edici konuşmalar hadiseleri körüklemektedir. Alçakça metodlarla gerçekler gizlenmekte, istismara malzeme yapılabilecek yalan yanlış görüntüler öne sürülmektedir.
Yirmi gündür yaşanan hadiseler kendiliğinden doğmuş, fakat büyük tertiplere de konu olarak gelişmiştir. Açılım ihanetiyle kabaran milli öfkeyi yanlış hedefe yönlendirmek, marjinal gruplarla mücadele ediliyor havası verilerek kaybedilen oyları geri kazanmak maksadı güdülmektedir.
Önce üç beş yüz kişiden ibaret çevreciye orantısız güç kullanılarak tepkinin büyümesi ve tahribat meydana getirilmesi sağlandı. Önüne geçilmesi mümkün olduğu halde paçavra dedikleri resim ve afişlerin asılmasına göz yumuldu. Sahte kahramanlar bu zilleti kenardan sinsice seyretti. Göstericileri marjinal ve illegal olarak niteleyebilmek için uzun süre müdahale edilmedi. Alandaki asıl kitlenin elindeki Türk Bayrakları ve Atatürk posterleri gösterilmedi, mütemadiyen olumsuz görüntüler üzerinde odaklanılarak halkın rahatsız olması beklendi. Beklenenin aksine rahatsızlıklar ters teperek kendilerine yönelince pabucun pahalı olduğu anlaşıldı. Protestolar çığ gibi büyüyüp kontrolden çıkınca müdahalelerin şiddeti arttırılarak baskı altına alındı.
Sözcüler ve yandaş medya yalancılıkta birbiriyle yarışıyor. Yandaş bir kanalda, gösterici kadın tomanın altına girdi diyor. Toma halkın üstüne yürüdü, kadını altına aldı demiyor. Kadın tomanın altına kendi kendine nasıl girer? Kedi mi bu?
Tepki gösterenleri biber gazı ve polis şiddetinden başka bir şey karşılamadığı halde, insanlar akıbeti bile bile canlarını tehlikeye atmayı göze alıyor ve şiddete göğüs geriyorsa bir şeyler yanlış gidiyor demektir.
Mitingler de kalabalık. Kalabalık ama, hep aynı kalabalık. Mevcut muhafaza ediliyor, aşırı bir artış ve katlanma söz konusu değil. Kalabalığın kabaca üçte biri yanaşma eyyamperest takımıyla eşi dostu. Üçte biri tehdit ve şantajla ailece katılması mecbur tutulan işçiler, belediye çalışanları, kamu görevlileri ve güvenlik güçleri. Üçte biri de güç neredeyse oraya yönelen, din elden gidiyor havasına kanan samimi fakat düşüncesiz kalabalıklar. Mitinge gidenlere devletin bütün imkânları seferber ediliyor, Taksim’e çıkan yollar ise devletin bütün güçleri tarafından engellenmiş durumda.
Tabak çanak sesleri, gölgelerinden korkan muhterislerin uykularını kaçırmaya devam edecek, damla damla eriterek tarihin çöplüğüne gönderecektir.
Yazarın tüm yazılarını okumak için tıklayınız.
