Öksüz
Tevfik Fikret 15 Ağustos 2007
"Her gün mektebe gelirken
Kulübesinin önünden
Geçtiginiz fakir kadin
Pek hastadir, belki yarin
Çocugu öksüz kalacak;
Bilmem onu kim alacak?
Onlar için
Dua edin!"
- Bugün derste hocaefendi
Bize bunlari söyledi.
Kuzum anne, Öksüz nedir?
- Öksüz, Öksüz... Ah! Sen de bir
Yarim öksüz degil misin?
Büyüdün de onun için
Söylüyorum; güzel ninen
Kaç yil oldu bu alemden
Çekileli... ben halanim;
VakIa ben de ananim.
Baban asker, uzak yerde;
Kim bilir, hangi çöllerde
Sayikliyor simdi seni!
Görmedin ninecigini;
Sen dünyaya geldigin gün
O dünyadan gitti, küskün.
- Ben onu hiç bilmiyorum.
- Evet, bilemezsin yavrum.
Görmedin ki...
- Yalniz bilsem,
Size benzer miydi, ninem?
-Hayir, benzemezdi, fakat
Biz sana benzeriz, sefkat;
Oksüzüz, ben de, baban da.
Bil ki evladim, cihanda
Yarim öksüzler pek çoktur.
Bil de teselli bul biraz.
Hayir, birlikte yasamaz
Kimsenin anasi babasi.
Vatan, öksüzler anasi
Yaşatırsak, bir o yaşar...
Yaşasın ta haşre kadar!