İKİ ALPEREN
M.Metin Kaplan 01 Ocak 1970
Ali Rıza Boz’u tanır mısınız? Bu da soru mu yani? Nereden tanıyacaksınız ki?.. Biraz bilgi vereyim, öyle ise…
Ali Rıza Boz Uşak’ın Bozkuş köyünden. Şimdi de orada ikamet ediyor. Geçen yıl Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenci iken hastalandı… Önce spor sakatlığı sanıldı… ve ona göre tedavi uygulandı.
Daha sonra, bazı doktorlar, kanser olduğunu söylediler. Doktorlar sakatlık mı, kanser mi diye tereddüt ettiler. Zaman hızla geçti. En sonunda kanser olduğu anlaşıldı. Ankara’da ameliyat edildi. Ameliyattan sonra iyileşir gibi oldu. Kendini iyi hissetti Ali Rıza. Ancak, şimdi, hiç de iyi değil. Çok hasta…
Ali Rıza ile geçen gün telefonla görüştüm… Size, asıl o görüşmeden söz etmek istiyorum… Numarayı çevirirken çok endişeli idim. Bir kanser hastasına ne söylebilir?
Ancak, Ali Rıza beni şaşırttı. Eğer sormasa idim, herhalde o hastalığından hiç bahsetmeyecekti. Hep okulunu, arkadaşlarını, ülküdaşlarını, okulundaki ve memleketindeki “durumları” sordu. Düşüncelerini, fikirlerinin, inançlarını dolu dolu anlattı. Anlattı…
Hem, biliyor musunuz, öğretmenlik için müracaat etmiş… Türkiye’ye hizmet aşkı ile dopdolu. Tayin bekliyor. Allah’ım bu ne tevekkül… Bu ne azim ve gayret… Bu ne ümit… Melun hastalık hızla yayılıyor. Ama o hiçbir şeyi yokmuş gibi, ulu ve yüce Allah’a kulluk yapmaya, Türk milletine hizmet etmeye, Türk-İslam Ülküsü’nü devlet yapmaya, bütün gücü ile çalışıyor. Çalışıyor… Başka ne diyeyim. Ali Rıza sen bir alperensin… Allah yardımcın olsun… Allah şifa versin…
Sana ve senin gibilere ihtiyacımız var. Allah seni ülkücü harekete bağışlasın.
Peki, Nurullah Özdemir’i tanıyor musunuz? Türk İslam Medeniyeti Vakfı’nı biliyor musunuz? Hayır, dediğinizi duyar gibiyim… Arz edeyim…
Nurullah Özdemir, Türk İslam Medeniyeti Vakfı Kütahya şubesinin müdürü… İhlaslı bir Müslüman, saf bir Türk ve samimi bir Türk İslam Ülkücüsü… Kendisini Yusufiye’den dostum Emin Asma vasıtasıyla tanıdım. Tanımakla şereflendim… Bir insan “din ü devlet, mülk ü millet”i ancak bu kadar sevebilir. Bir insan “din ü devlet, mülk ü millet”e ancak bu kadar hizmet edebilir. Bir insan ancak bu kadar İslam, Türk ve ülkücü olabilir.
Geçen Cuma günü (9 Ekim) Nurullah Özdemir Bey ile Türk İslam Medeniyeti Vakfı’nın Kütahya’da misafiri idik… Ülkücü Dünya Görüşü mevzuunda bir sohbet yapmamızı dilemişlerdi. Adem Dönmez dostumla gittik. Doğrusu ben, onbeş yirmi kişilik bir kalabalık olur sanıyordum. İkiyüzelli üçyüz kişilik bir grup ile karşılaştım…
Kütahya gibi küçük bir ilde, ikyüzelli üçyüz kişilik bir grup. Hem de, şuurlu, inançlı ve uyanık bir kalabalık. Pırıl pırıl genç ülkücüler ile akıllı, olgun, aksaçlı ülkücüler bir arada. Belediye nikah salonunu tıklım tıklım doldurmuşlar.
Sohbete saat 19.30’da başladık, 22.00’de ancak bitirebildik. Sorular birbirini takip etti. Saatler aktı gitti. Ben daha çok “istifalar” ile ilgili sualler sorulur sanıyordum. Birkaç sor geldi, o kadar. Gördüğüm o ki, Türk İslam Ülkücüleri “o meseleyi” halletmişler. Konu onlar için kapanmış bile… “Onlar”ı hiç önemsemiyorlar. Kervan yürüyor.
Türk İslam Medeniyeti Vakfı’nın Cuma sohbetleri geçen yıl düzenli olarak yapılmış. Bu yıl da başlamış oldu. Bu yıl da düzenli olarak yapılacakmış. Program yapılmış bile…
İnşaallah, bütün il ve ilçelerde böyle düzenli çalışan Ocaklarımız, vakıflarımız vardır. Eğer var ise, inanıyorum ki, ülkücü hareket hedefine varır… Türk milleti mutlu, Türk devleti güçlü olur.. Hatta, Nizam-ı Alem Ülküsü gerçekleşir… Alperenler, haydi hizmete!
Ali Rıza Boz’lar, Nurullah Özdemir’ler, sizler ne güzel alperenlersiniz. Ne mutlu sizlere!
Ortadoğu Gazetesi 18.10.1992
