Evlatlarımız ve geleceğimiz kurban edilirken: Umut
Emre Kongar 01 Ocak 1970
Bu Kurban Bayramı’nda ortam neşeli ve umutlu bir bayram yazısı yazmaya pek elverişli değil...
Onun için bayram yazısını ikinci güne erteledim.
***
Ülke tam bir yangın yerine dönmüş durumda:
PKK saldırıları sonunda neredeyse her gün gelen şehit haberleri...
Sınırlarımızda acımasız bir savaş, din tüccarlarının gırtlak kesme sahneleri...
Üç milyona yakın Suriyeli mülteci...
Fırlamış dolar fiyatı, darboğaza girmiş bir ekonomi...
Her tarafı delik deşik edilmiş bir anayasa...
Ve bütün bunların üstünde oturan sorumlu:
Seçim kaybetmiş bir iktidar!
***
Emine Erdoğan Kurban Bayramı dolayısıyla, şehit aileleriyle bayramlaşırken:
“Sizler Kurban Bayramı’nı çoktan idrak ettiniz” demiş.
Bence son derece doğru söylemiş...
Çünkü evlatlarımız bir iktidar hırsı uğruna kurban ediliyor!
Üstelik sadece evlatlarımız da değil:
Rejim tehlikede...
Ekonomi tehlikede...
Kimsenin can ve mal güvenliği yok...
Kimse geleceğinden emin değil artık!
Geleceğimiz de kurban ediliyor bir iktidar hırsına!
***
Bu karanlık dönemi elbirliğiyle hazırlayanlar şimdi pişman:
En sert, en acımasız eleştiriler onlardan geliyor...
Ama “Atı alan çoktan Üsküdar’ı geçti”:
Cemaatçiler ağlıyor...
Kendilerine solcu ya da liberal etiketi yakıştıranlar bağırıyor...
Ama “Son pişmanlık fayda etmez” demiş büyüklerimiz!
***
Bütün bu trajik tabloya karşın...
Ben umudumu hiçbir zaman yitirmem:
Bu karanlık günlerde de, 1 Kasım seçimlerini bir umut olarak görüyorum:
Halk bilinci haline dönüşmüş DEMOKRASİNİN, tepkisel şahlanış umudu olarak.
Gerçek bayramı 1 Kasım gecesi kutlayalım!
