EYYÛBİZADE MUSTAFA
Amir Ljuboviç 01 Ocak 1970
Mustafâ b. Yûsuf b. Murâd el-Mostârî el-Bosnevî (ö. 1119/1707)
Müderris, Mostar müftülerinden.
1061 (1651) yılında Bosna-Hersek’in Mostar kasabasında doğdu. Memleketinde Şeyh Yuyo lakabıyla meşhur oldu. Osmanlı ilim muhitinde Mustafa-yı Mostârî diye tanındı. İlk öğrenimini Mostar’da yaptı. Babası Yûsuf Efendi’den ve memleketinin diğer âlimlerinden ders aldı. 1088 (1677) yılında İstanbul’a gitti, Sahn-ı Semân Medresesi’nde dört yıl yüksek tahsil gördü. Hocaları arasında Molla Salih, Tireli Karabekir ve Arapzâde gibi devrin ileri gelen âlimleri de vardı. Mezun olup mülâzemetini tamamladıktan sonra müderris oldu. İstanbul’daki bazı medreselerde ders okuttu, ayrıca dönemin devlet adamlarından Abdurrahman Paşa’nın oğlu Abdullah’a dört yıl özel hocalık yaptı; bir eserini de bu seçkin öğrencisi için yazdı. İstanbul’da kaldığı on beş yıl içinde diğer ilmî çalışmaları yanında altmış kadar kitabı kendisi için istinsah etti. İlk on eserini de İstanbul’da yazan Eyyûbîzâde bütün bu çalışmalarıyla Osmanlı ilim muhitinde takdir ve itibar gördü. Osmanlı âlimlerinden Cârullah Veliyyüddin Efendi onu medrese arkadaşı olarak anmıştır (Keşfû’z-zunûn, II. 1657).
1104 (1692) yılında Mostar Müftüsü Hasan Efendi vefat edince Mostar halkı Eyyûbîzâde’yi müftü seçti ve Mostar’a davet etti. Bu davet üzerine kendisini alıkoymak İsteyen dostlarına, “Ben Hersek tarafından rahmet kokusu alıyorum” diyerek memleketine döndü. Mostar’da müftülük görevi yanında Karagöz Bey Medresesi ve diğer medreselerde ders verdi. Böylece hayatının son on beş yılını memleketinde geçiren Eyyûbîzâde ilmî ve sosyal alandaki verimli çalışmalarını Mostar’da yapmış ve eserlerinin çoğunu orada yazmıştır.
Eyyûbîzâde 15 Rebîülâhir 1119 (16 Temmuz 1707) tarihinde vefat etti. Ölümüyle ilgili olarak bazı kaynaklarda yer alan 1110 (1698) tarihi doğru değildir. Mostar’daki Müslümanlar Mezarlığı’nda bulunan kabri halkın ziyaretgâhı olmuştur; bu ilgi günümüzde de devam etmektedir. 1247’de (1831) Ali Paşa Rızvanbegoviç tarafından mezarının üzerine bir türbe yaptırılmıştır. Hayatı, şahsiyeti ve faaliyetlerine dair kaynaklarda farklı bilgi ve nakillere rastlandığı gibi halk arasında da hakkında çeşitli rivayetler bulunmaktadır. Onun eğitim ve öğretim konusunda yaptığı çalışmalar sayesinde Mostar bölgenin en tanınmış kültür ve eğitim merkezi olmuştur. Ölümünden sonra da şehirde İlmî silsilesi kendisine bağlanan birçok ilim adamı yetişmiştir. Eyyûbîzâde Mostar’da kendi kitaplarıyla bir vakıf kütüphanesi kurmuş, fakat son zamanlarda buradaki kitaplar dağıtılarak bir kısmı Saraybosna, Zagreb ve Bratislava gibi çeşitli yerlerdeki kütüphanelere taşınmıştır.
Bursalı Mehmed Tâhir, Eyyûbîzâde’nin biyografisini kayınbiraderi ve öğrencisi olan Opiyaç İbrahim b. İsmail el-Mostârinin Menâkıbü’l-fâzıl el-muhakkık Mustafâb.Yûsuf el-Mostârî adlı eserinden (Bk. Mehmed Handzic, el-Cevherü’l-esnâ, s. 30) naklen ve “Mustafayı Mostârî” başlığıyla verir. Mehmed Handzic de el-Cevherü’l-esnâ isimli eserinde onun biyografisini Opiyaç İbrahim Efendinin adı geçen eserinden istifade ederek yazmıştır.
Eserleri. Eyyûbîzâde Mustafa Efendi çoğu şerh ve haşiye mahiyetinde olmak üzere çeşitli alanlarda çok sayıda eser yazmıştır.
a- Felsefe ve Kelâm. 1. Şerhu îsâğîıcî (İstanbul 1316). Esîrüddin el-Ebherrnin klasik mantığa dair îsâgucî adlı eserinin şerhidir. Müellifin bugüne kadar basılmış olan tek eseri budur. 2. Haşiye ?ale’l-Fevâ?idi’l-Fenâriyye. Molla Fenârînin îsâgtcî’yi şerheden el-Fe-vâ?idü’l-Fenâriyye adlı eseri üzerine yazılmış notlardır. Yazma bir nüshası Zagreb’de Hırvat İlimler ve Sanatlar Akademisi Şarkiyat Enstitüsü’nde bulunmaktadır (Orijentaini Zavot Hrvatske Akademije Znanosti Umjetnosti, nr. 198). 3. eş-Şerhu’l-cedîd ?ale’ş-Şemsiyye fi’l-mantık. Necmeddin el-Kâtibî’nin eş-Şemsiyye adlı eserinin yeni bir şerhidir. Süleymaniye (Lâleli, nr. 2662) ve Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey (nr. 793) kütüphanelerinde birer nüshası mevcuttur. 4. Tavzîhu’l-mantık ve’l-kelâm. Teftâ-zânînin Tehzîbü’l-mantık ve’l-kelâm adlı eserinin şerhidir. Eyyûbîzâde’nin 1118’de (1706) yazdığı bu eser onun son telifi olup müellif nüshası Saraybosna Şarkiyat Enstitüsü’ndedir (Orijentaini İnstitut u Sarajevu, nr. 4668). 5. Hulâsatü’l-âdâb. Öğrenci iken yazdığı bir eser olup Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde bir nüshası mevcuttur (nr. 1766). Müellif bu eserini daha sonra eş-Şerhu’l-muhtasar ?alâ Hulâsati’l-âdâb ve eş-Şerhu’l-mutvvel ?alâ Hulâsa-ti’l-âdâb adlarıyla iki defa şerhetmiştir. İkinci şerhin müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde bulunmaktadır (nr. 3855). 6. Şerhu’r-Ri-sâleti’s-Semerkandiyye fi’l-âdâb. Şemseddin es-Semerkandinin meşhur risalesinin şerhi olup Bratislava’da bir nüshası mevcuttur (Üniuerzitná Kniznica, TF. 119). 7. Haşiye ?alâ Şerhi Mes?ûd er-Rûmî ?ale’r-Risâleti’s-Semerkandiyye. Ebü’l-Kasım b. Ebû Bekir es-Semerkandinin Ferâ?idü’l-fevâ?id adlı eserinin Kemâleddin Mes’ûd b. Hüseyin eş-Şirvânî er-Rûmî tarafından yapılan şerhi üzerine Eyyûbîzâde’nin notlarından ibarettir. Müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde bulunmaktadır (nr. 3974). 8. Haşiye ?alâ Şerhi Molla el-Hanefî ?alâ Âdâbi’l-?Adudiyye. Adudüddin el-îcî’nin Âdâbü’l-bahs adlı risalesinin Molla Hanefî et-Tebrîzî tarafından yapılan şerhi üzerine notlardır. Eserin müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde mevcut olup (nr. 3987) aynı kütüphanede ikinci bir nüshası daha vardır (nr. 3915). 9. Haşiye ?ale’l-Fevâ?idi’l-Mîriyye fi’l-âdâb. Molla Hanefî şerhi üzerine Mîr Ebü’l-Feth Tâcüssaîdî tarafından yazılmış hâşiyeye notları olmalıdır. 10. Hâşiye ?alâ Şerhi’s-Seyyid eş-Şerif ?alâ Âdâbi’l-?Adudiyye (Osmanlı Müellifleri, II, 32; Mehmed Handzic, el-Cevherü’l-esnâ, s. 182). 11. Bedrü’l-me?â-lî fî Şerhi Bed?i’l-emâli Ûşînin el-Emâlî adıyla bilinen akaide dair el-Kasîde-tü’lamiyye’sinin şerhidir. Bir nüshası Saraybosna Şarkiyat Enstitüsü’nde bulunmaktadır (nr. 3524/1). 12. Haşiye ?alâ Şerhi’l-Kasîdetü’l - lâmiyyeti’l-Karabâgi. İznik’te müderrislik yapmış olan Osmanlı âlimlerinden Muhyiddin Muhammed b. Ali el-Karabâğî’nin el-Kasîde-tü’l-lâmiyye’ye yazdığı şerh üzerine Eyyûbîzâde’nin notlarıdır. Bir nüshası Saraybosna Şarkiyat Enstitüsü’nde mevcuttur (nr. 3524/2).
b- Dil ve Edebiyat. 1. el-Fevâ?idu’l-?Abdiyye. Zemahşerî’nin nahiv ilmine dair Ünmûzec adlı eserinin şerhi olup öğrencisi Abdullah için kaleme almıştır. Müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’ndedir (nr. 1563). 2 Şerhu ?Avâmili’l-Cürcânî. Abdülkahir el-Cürcânî’nin el-?Avâmilü’l-mi?e adlı eserinin şerhi olup Süleymaniye Kütüphanesi’nde iki nüshası bulunmaktadır (Bağdatlı Vehbi Efendi, nr. 1906, vr. 79-103; Kasîdecizâde Süleyman Sırrı, nr. 700, vr. 97-127). 3. Haşiye ?alâ Şerhi’l-?İsam ?ale’r-Risâleti’l-?Adudiyye fi’l-vaz?. Adudüddin el-îcinin eserine İsâmüddin el-İsferâyînî tarafından yazılmış şerh üzerine notlardır. Müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde mevcuttur (nr. 3957). 4. Haşiye ?alâ Hâşiyeti’l-Herevî ?alâ Muhtasari’l-M?ânî. Teftâzânînin Telhîsü’l-Miftâh’a yazmış olduğu muhtasar şerhine Ahmed b. Yahya b. Muhammed el-Herevî tarafından yazılan hâşiye üzerine notlarıdır. Bir nüshası, Mostar’da bir kilise kurumu olan Franyevaçki Samostan’daki kütüphanede mevcuttur (nr. 60). 5. Hâşiye ?alâ Dîbâceti’l-Muhtasar fi’l-Me?ânî. Muhtasarü’l-Me?ânî’nin giriş bölümüne yazılmış notlardan ibarettir. Bir nüshası Zagreb’deki Hırvat İlimler ve Sanatlar Akademisi Şarkiyat Enstitüsü’nde bulunmaktadır (nr. 446). 6. Hulletü’l-Manzûmeti’ş-Şâhidiyye. Şahidi İbrahim Dede’nin Tuhfe-i Hüsâmî adlı Farsça-Türkçe manzum sözlüğünün şerhidir. Müellif nüshası Saraybosna Şarkiyat Enstitüsü’nde (nr. 4365), ikinci bir nüsha da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde (nr. 635) mevcuttur.
c- Fıkıh ve Fıkıh Usulü. 1-.Miftâhu’l-husûl fî şerhi Mir? âti’l-usûl. Molla Hüsrev’in Mir?âtü’l-usûl adlı eserine henüz öğrenci iken yazdığı bir şerh olup bu eseriyle zamanındaki âlimlerin takdirini kazanmıştır. Eserin müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde (nr. 3871), diğer nüshaları Süleymaniye (Süleymaniye, nr. 561; Hamidiye, nr. 440), Nuruosmaniye (nr. 976, 977) ve Râgıb Paşa (nr. 393) kütüphanelerinde bulunmaktadır. 2. Fethu’l-esrar. Celâleddin el-Habbâzî el-Hucendinin el-Mugnî fî usûli’î-fıkh adlı eserinin şerhidir. Müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde (nr. 4027), ikinci bir nüshası da Süleymaniye Kütüphanesi’nde (Hâlet Efendi, nr. 146) mevcuttur. 3. Muhtecebü’l-husûl fî şerhi Müntehabi’l-usûl. Hüsâmeddin el-Ahsîkesinin el-Müntehab fî usûli’l-mezheb adlı eserinin şerhidir. Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’ndeki (nr. 3858) müellif nüshasında bu ismi taşıyan eser biyografik kaynaklarda Müntehabü’l-usûl adıyla verilmektedir (Hediyyetü’l-?ârifîn, II, 443; Osmanlı Müellifleri, II, 31). Eserin bir nüshası da Süleymaniye Kütüphanesİ’ndedir (Celâl Ökten, nr. 131). 4. Lübbü’l-ferâ?iz. Müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde bulunmaktadır (nr. 3860/1). Müellif bu eserini daha sonra dokuz günde telif ettiğini söylediği Şerhu Lübbi’l-fera?iz adlı bir eserle şerhetmiştir. İkinci eserin müellif nüshası da Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’ndedir (nr. 3860/2). 5. Şerhu’r-Risâleti’n-Nesefiyye fi’l-ferâ?iz. Müellif nüshası Saraybosna’da Gazi Hüsrev Bey Kütüphanesi’nde bulunan (nr. 3860/3) eserin hangi Nesefî’nin ferâiz konusundaki risalesinin şerhi olduğu belirtilmemiştir.
Eyyûbîzâde’nin bunlardan başka Ne-fâ?isü’l-mecâlis fi’l-va?z adlı eseriyle bir de dua mecmuası bulunduğu kaydedilmektedir.
