Nihal Atsız'ın düşmanları
Yavuz Bülent Bâkiler 01 Ocak 1970
Nihal Atsız, ciddi bir düşman topluluğu karşısında yaşadı. Necip Fazıl Kısakürek de, Mehmet Akif Ersoy da öyle yaşadılar. Şimdi tabii olarak soracaksınız: Bu düşmanlıklarda suçlular kimlerdi? Mesela CHP, Atsız'ın amansız düşmanlarındandı. Çünkü CHP kodamanları, 1950 yılına kadar şöyle bir safsata içindeydiler: "Kim ki CHP'lidir, vatanseverdir. Kim ki CHP'li değildir, vatan hainidir." Atsız, ömrünün hiçbir devresinde CHP'li olmadı. CHP iktidarı da bir kulpunu bularak, 1944 yılında Atsız'ı, A.Türkeş'i, Prof. Zeki Velidi Togan'ı, vatan şairimiz Orhan Şaik Gökyay'ı ve arkadaşlarını vatan haini suçlamalarıyla zindanlara, tabutluklara tıktı. Atsız ve arkadaşları beraat ettiler fakat CHP bu defa Atsız'ı talebelerinden koparmak yoluna gitti. CHP 1950 seçimlerinde müthiş bir hezimete uğrayınca, o eski safsatasını yeni bir safsatanın altına çekti: "Kim ki CHP'lidir Atatürkçüdür. CHP'li olmayanlar Atatürk düşmanıdırlar!" Atsız, ömrünün hiçbir döneminde Atatürkçü de olmadı. O, kişilerin değil, büyük ideallerin, ilmi düşüncelerin arkasındaydı. O kadar ki Atatürk devrinde yapılan Türk Tarihi Kongrelerinin, yazılan tarih kitaplarının yanlışlarını cesaretle tenkit edenlerden biriydi. Atsız, komünizmin tam bir Rus emperyalizmi olduğuna inanıyordu. Türkiyeli komünistleri uşaklıkla, satılmışlıkla, ahmaklıkla, hainlikle suçluyordu. Şu cümleleri Atsız'ın makalelerinden aynen alıyorum: "Komünizm, ruh ve seciye bakımından soysuzlaşmış binlerce casusu bulunan bir Moskof emperyalizmidir." "Komünizm, insanları ruh yapısı bakımından hayvanlaştıracaktır." "Sosyalistler, taassupla çatışıyormuş gibi gözükerek din ve aile düşüncesini yıkmaya uğraşırlar." "Hayâsızlık o dereceye vardı ki, bir numaralı vatan haini olan İslav tohumu Nâzım Hikmet Verzanski, büyük vatan şairi olarak ilân edildi." "Mazisini hor gören bir millet, ancak şerefsiz insanlardan mürekkep bir topluluk olabilir." Atsız düşmanlığının diğer sebeplerini yazmaya yerim müsait değil. Şimdi siz, Atsız'a ait bu cümlelerden birisiyle konuşun ve yazın bakalım. Ben Nazım Hikmet'in kötü bir insan, kötü bir vatandaş, kötü bir koca, kötü bir baba olduğunu, Nazım'ın en yakın komünist arkadaşlarının kitaplarına dayanarak yazmıştım. Hürriyetin İmam Hatip kaynaklı Ahmet Hakan isimli yazarı en ahlâksız, en seviyesiz bir üslupla böğürüp durmuştu. Bir de Atsız'ı düşünün. Atsız gibi düşünmek, yazmak kolay değildir. Türklüğe, Türkçe'ye, Türkiye'ye, Türk kültürüne düşman olanlar da Atsız'a kanlı bıçaklı düşman oldular.
