1912 - Balkan Harbi sırasında ailesi Dimetoka'dan (Yunanistan) Hatay'a göç eder.
1916 – Asıl adı Hüseyin Cemil’dir. 12 Aralık günü Hatay'ın Reyhanlı kazasında dünyaya gelir. Nüfus kaydı Antakya’dadır.
Yedi yaşına kadar Antakya'da yaşar. Babası aynı şehirde Ziraat Bankası müdürlüğü, sonra da mahkeme reisliği yapar.
1923 - Babasının memuriyetten ayrılması üzerine ailesi Reyhanlı'ya döner. Aynı yıl, Reyhanlı Rüştiyesi'nde okula başlar.
1928 - İlkokulu bitirir. Aynı yıl Antakya'ya gider ve Antakya Sultanîsi'nde ortaokula başlar.
1933 - Çalışkan bir öğrencidir ancak gözleri zayıftır, altı numara miyobu olduğu anlaşılır.
1935-36 - On ikinci sınıftayken, milliyetçi tutumu, yayımlanan bir yazısı ve bu yazıda bazı hocalarını eleştirmesi yüzünden lise diplomasını alamadan okulu terk etmek zorunda kalır.
1936-37 - İstanbul'a gelir. Pertevniyal Lisesi on ikinci sınıfına devam ederek diplomasını buradan alır.
1937 – Geçim sıkıntısı yüzünden İskenderun’a döner ve İskenderun’un Haymaseki köyünde dokuz ay kadar ilkokul öğretmenliği yapar.
Aynı yıl İskenderun Tercüme Bürosu’na sınavla reis muavini olur. Türkçe basını Fransızca'ya çeviren bir ekibin başındadır.
1938 – Aktepe’ye nahiye müdürü olarak tayin edilir.
Sadece 22 gün sonra Reyhanlı’ya dönüp Batı Ayrancı köyünde ilkokul öğretmenliğine başlar.
Türk Hava Kurumu’nda sekreterlik, belediyede kâtiplik gibi geçici görevler yapar.
1939 - Nisan ayında tevkif edilir, üç yüz kadar kitabına ve dergi koleksiyonlarına el konur.
Antakya'ya götürülür, Hatay hükümetini devirmek iddiasıyla idam talebiyle yargılanır, iki ay sonra beraat eder.
1940 – İstanbul’da Yabancı Diller Okulunu burslu öğrenci olarak kazanır.
1942 - Tarih ve coğrafya öğretmeni Fevziye Menteşoğlu ile evlenir.
Aynı yıl, Haziran ayında babası vefat eder.
Elazığ Lisesi'nde Fransızca öğretmenliğine başlar.
1943 - Her iki gözündeki yüksek miyoptan dolayı askerlikten muaf tutulur.
Aynı yıl, Balzac'tan bir çeviri olan ilk kitabı "Altın Gözlü Kız” yayımlanır.
1944-47 - Çeşitli dergilerde yazılar yazar.
1945 - Elazığ'daki öğretmenlik görevinden ayrılır.
1946 - İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde Fransızca okutmanı olarak göreve başlar.
1947 - Bir yıl kadar "Yirminci Asır" dergisinde yazar.
1948 - Victor Hugo'nun "Hernani" adlı piyesini manzum olarak tercüme eder.
1949-51 tarihlerini taşıyan ve çeşitli okuma notlarından oluşan bir defter doldurur. İlgisini çeken her konuda malzeme biriktirmektedir.
1953–54 - Yabancı dil okutmanlığına paralel olarak İstanbul Işık Lisesi’nde Fransızca öğretmenliği yapar.
1954 İlkbahar aylarında bir kaza sonucunda gözlerini tamamen kaybeder, birkaç başarısız göz ameliyatı geçirir.
1955 - Vapurla, tek başına İstanbul'dan Marsilya'ya, oradan da Paris'e gider. Yaklaşık 6 aylık tedavi sonuç vermeyince yurda döner.
Aynı yıl, Hatay’da oturan annesi Zeynep Hanım vefat eder.
1959 – Görme yetisini tamamen kaybettiğinden dolayı bir süre bunalıma girer. Fakat çevresindekilerin yardımıyla okumaya ve yazmaya tekrar başlar.
En önemli eserlerini bu dönemden sonra vermeye başlar.
Aynı yıl, Edebiyat Fakültesi sosyoloji bölümünde sosyoloji ve kültür tarihi dersleri vermeye başlar.
1964 – İlk telif kitabı "Hint Edebiyatı" nı yayımlar.
1965–1973 çeşitli dergilerde yazılar yazar, çeviriler yapar. Dikkat çeken yazılar yazar.
1974-İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransızca okutmanlığından emekli olur.
Türkiye Milli Kültür Vakfı’ndan fikir dalında ödül alır.
1978-84 – Bu yıllarda çoğu Kubbealtı Cemiyeti'nde olmak üzere konferanslar verir.
1980 - "Kırk Ambar" adlı eseri Türkiye Milli Kültür Vakfı Ödülü'ne layık görülür.
1981 - Birçok çeviri kitap yayımlar.
Aynı yıl, Ankara Yazarlar Birliği Derneği tarafından "yılın yazarı" seçilir.
7 Mart 1983 tarihinde, hayatını tamamen Cemil Meriç’e adayan, eşi Fevziye Hanım’ı kaybeder.
Aynı yılın Ağustos ayında bir beyin kanaması geçirir; sol tarafına felç iner.
Cerrahpaşa Hastanesi'nde üç ay süren bir tedaviden sonra taburcu olur.
13 Haziran 1987 günü 71 yaşında hayata gözlerini yumar.
Karacaahmet mezarlığına eşinin yanına defnedilir.
