« Ana Sayfa »      « İlkelerimiz »

BAŞBUĞ TÜRKEŞ

ELMALILI HAMDİ YAZIR MEÂLİ

İrfan YÜCEL

Alparslan TÜRKEŞ

Alparslan TÜRKEŞ

Seyid Ahmed ARVASÎ

Ayhan TUĞCUGİL

M. Metin KAPLAN

Namık Kemal ZEYBEK

Prof. Dr. İBRAHİM TELLİOĞLU

09 Ara

2018

Behçet Necatigil (1916-1979)

01 Ocak 1970

16 Nisan 1916’da İstanbul’da doğan sanatçı, İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun olmuştur. Çeşitli okullarda edebiyat öğretmenliği yapmış ve Çapa Eğitim Enstitüsü’nden emekli olmuştur. Emekliliğinin ardından yazı ve şiir çalışmalarına devam etmiştir. Birçok gazete ve dergide şiirler yazmış olan sanatçı 13 Aralık 1979’da İstanbul’da kanserden yaşamını yitirmiştir.

Edebi Kişiliği:

Cumhuriyet döneminin ilk şiirlerini 1940 öncesi yazmış, asıl şahsiyetini ise 1940 sonrası şiirlerinde bulmuş sanatçısıdır.
Şair şiirlerinde çevresini, sokağını, ev içini, dış dünyayı halk kültüründen gelen unsurlarla Batı şiirini birleştirerek anlatmıştır. Behçet Necatigil, sokakta her günkü basit ve dar hayatın içinde yaşayan ve kurtuluşu evlerinde arayanların şiirlerini yazmış, birçok araştırmacı tarafından “Dar Çevre” şairi olarak anılmıştır.
Şair son şiirlerinde Divan şiirinin özelliklerinden yararlanma yoluna gitmiştir. Bu özelliği onu kapalı bir şiire ulaştırmıştır. Bazı şiirlerinde Divan şairlerinin adlarının geçmesi de bu etkinin bir sonucudur.
Behçet Necatigil şiirlerini tüm süslerden arındırarak, sade bir şekilde yazmaya gayret göstermiş, ölçü ve uyağa pek fazla bağlanmamıştır.
Yazdığı radyo oyunlarıyla da dikkati çeken sanatçının bu oyunlarıyla şiirleri arasında da paralellik vardır. Mitolojik unsurları kullanması ve bu unsurları günümüz hayatında araması şiirinin orijinal özelliklerindendir.
Şiir, radyo oyunu, antoloji, inceleme türlerinde eserler veren sanatçının en tanındığı tür şiir olmuştur.

Kısaca özetleyecek olursak;

Şiirde kırk yılını, doğumundan ölümüne, orta halli bir vatandaşın, birey olarak başından geçecek durumları hatırlatmaya; ev-aile-yakın çevre üç-geninde, gerçek ve hayal yaşantılarını iletmeye, duyurmaya çalıştı.
Halk kültüründen aldığı öğeleri Batı şiiri ile birleştirmiştir. Son şiirlerinde divan şiirinin özelliklerinden yararlanarak kapalı bir şiire ulaşmıştır.
Divan şiirinin cinaslı, tevriyeli anlatımından yararlanmıştır. Bazı şiirlerinde mitolojik unsurları kullanmıştır.
Edebiyatımızda “evler şairi” olarak tanınmıştır.
Toplumcu gerçekçi bir sanat anlayışıyla yazdığı şiirleri yanında, bireysel, psikolojik ve metafizik temaları işlediği şiirleri de tat alınarak okunacak şiirlerdir. Toplumsal konulu şiirlerinde genelde dar gelirli insanların yaşamına eğilen şair, daha çok kendi yaşadığı semti ve o semtteki yaşayışı yansıtmıştır.

Eserleri:

Şiir: Kapalı Çarşı, Eski Toprak, Çevre, Evler, Dar Çağ, Yaz Dönemi, Divançe, Sevgilerde, Arada, İki Başına Yürümek, Söyleriz, Zebra, Kareler Aklar, Beyler
Radyo Oyunu: Yıldızlara Bakmak, Gece Aşevi, Üç Turunçlar, Pencere
Araştırma: Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü, Küçük Mitologya Sözlüğü
Düzyazı: Bile/Yazdı

Ziyaret -> Toplam : 125,38 M - Bugn : 147531

ulkucudunya@ulkucudunya.com