Na't-İ Nebî
Erzurumlu İbrahim HAKKI 19 Haziran 2007
Her işde zikr ederdi nâm-ı rahman ol kerem kânı
Senâ vü hamde Peygamber idi kân ol kerem-kânı
Ol idi mahzar-ı eltâf ü ilm ü hilme hem menba'
Ki hüsn-i hulk ile dolmuştu ol cân ol kerem-kânı
Hak'ın mahlûkuna rıfk u tevâzu' eyleyip lillâh
Ederdi cümle halka lûtf u ihsân ol kerem-kânı
Hemân Allâh içün halkı severdi buğz ederdi hem
Ne dost olmuştu nefsiyçün ne düşman ol kerem-kânı
Ne güldü kahkahayla ol ne sögdü nesneye hergiz
Güzel sözlü güleç yüzlüydü her ân ol kerem-kânı
Hayâ vü hilm ile mevsûf idi hem lûtf u hürmetle
Gelip yalvaranı koymazdı giryân ol kerem-kânı
Kabul eylerdi özri suçlulardan afv ü lûtfuyla
Azîmü'l-hulk idi şefkatli hannân ol kerem-kânı
Gınâyı sevmeyip fakrı severdi fahr ederdi hem
Kılıp miskinleri kendine ihvân ol kerem-kânı
Yamalıklar dikip esvâbına na'lin giyip dahî
Varıp her hastaya eylerdi dermân ol kerem-kânı
Hem ehl-i beytinin hizmetlerin bizzat ederdi hoş
Kamu müşkilleri eylerdi âsân ol kerem-kânı
Eğer hubz-i şaîr ü mercimek çorbası ekliyçün
Olunsa da'vet olurdu o mihmân ol kerem-kânı
Binerdi geh deve geh at ve geh katır gehi merkeb
Yalın ayak yürürdü kâh o sultân ol kerem-kânı
Murabba' otururdu ya diz üzre ya dikerdi diz
Dolu âdâb idi peydâ vü pinhân ol kerem-kânı
Yeyip üç parmağıyla hem yalardı ânı lezzetle
İçerdi üç nefesde âb-ı reyyân ol kerem-kânı
Severdi bâl ü helvâ hem kabak sirke tirit ammâ
Doyunca yememişti arpadan nân ol kerem-kânı
Mübarek karnına taş bağlaridi gâhi açlıktan
Fuâdım olmasın deridi lerzân ol kerem-kânı
Saâdet-hânesinde nice aylar yanmazidi od
Kanâatle yeridi temr ü rummân ol kerem-kânı
Güzel işlerde sağ yanın severdi eyleyip takdîm
Vuzûya olsa ya'lbise şitâban ol kerem-kânı
Yatırdı sağ yanı üzre yüzü müstakbelü'l-kıble
Ederdi her nefeste gaybı seyrân ol kerem-kânı
Uyurdu gözleri hiç uyumazdı gönlü dostuyla
Ezelden hüsnüne olmuştu hayrân ol kerem-kânı
Hevâdan söylemezdi nutk-ı pâki cümle vahy idi
Dürr-i hikmetle idi bahr-i ummân ol kerem-kânı
Teni halk içre idi gönlü dostuyla tek ü tenhâ
Bulurdu vahdeti kesrette her an ol kerem-kânı
Salât ü hem selâm olsun ona hem âl ü sahbeyne
Ki kıldı onları kendine yârân, ol kerem-kânı
Gel ey Hakkı unut halkı Habîb-i Hak'tan al hulku
Ki Hak'tan hüsn-i hulk almıştı meccân ol kerem-kânı
