Bu sayılar en çok neyi anlatıyor?
Servet AVCI 01 Ocak 1970
'İstikrar'ı galiba en çok 'alt gelir grupları' seviyor!.. Ya da 'istikrar'ın bozulmasından en çok 'alt gelir grupları' korkuyor!..
Siyaset bilimcilerin çok daha fazlaca incelemesi gereken bir durum var ülkemizde… Dünyanın tersine bizde 'düşük gelirliler' daha statükocu ve dolayısıyla memnun, orta ve yüksek gelir grupları ise neredeyse 'devrimci'!..
İstanbul'da, 31 Mart'ta yapılan ve 23 Haziran'da tekrarlanan seçimler bu anlamda ilginç sonuçlar içeriyor…
İki seçim arasında yüzde 9 fark yiyen iktidar partisinin oy kaybetmediği veya az oy kaybettiği ilçeler, Sultanbeyli, Çekmeköy ve Sancaktepe olarak göze çarpıyor…
***
Sultanbeyli'de, 31 Mart'ta 114.087 oy alan AKP, tekrarlanan seçimde 114.130 oy almış… Çekmeköy'de ilk seçimde alınan oy 72.706, ikinci seçimde alınan oy ise 63.777… Sancaktepe'de ise 114.069'dan küçük bir gerilemeyle 109.966'ya düşülmüş…
İktidar partisinin ciddi oy kaybettiği ilçelere baktığımızda ise Ataşehir, Üsküdar ve Maltepe gibi ilçeleri görebiliyoruz…
Meselâ Maltepe'de 121.082'den 112.198'e gerilenmiş… Ataşehir'de ilk seçimde alınan oy 109.416 iken, ikinci seçimde alınan oy 100.867… Üsküdar'daki gerileme ise 10.000'e yaklaşmış… 161.413'ten 151.634'de düşülmüş…
***
AKP'nin İstanbul'un ilçelerindeki oy kayıplarıyla ilgili oranlardan gidersek şöyle bir tabloyla karşılaşıyoruz:
1. Bölge: Adalar yüzde 3.8… Ataşehir 2.8, Beykoz 2.5, Çekmeköy 1.1, Kadıköy 2.2, Kartal 3.0, Maltepe 2.4, Pendik 1.5, Sancaktepe 1.5, Sultanbeyli 0.0, Şile 6.6, Tuzla 2.6, Ümraniye 1.1, Üsküdar 2.4…
2. Bölge'deki gerilemeye gelince:
Bayrampaşa 3.0, Beşiktaş 2.1, Beyoğlu 1.1, Esenler 1.4, Eyüpsultan 2.1, Fatih 1.9, Gaziosmanpaşa 1.4, Kağıthane 1.5, Sarıyer 3.5, Şişli 1.6, Zeytinburnu 2.6…
Şimdi de 3. Bölge'deki sıralamaya göz gezdirelim:
Arnavutköy 1.6, Avcılar 3.6, Bağcılar 1.2, Bahçelievler 1.5, Bakırköy 3.5, Başakşehir 0.9, Beylikdüzü 2.4, Büyükçekmece 4.2, Çatalca 5.8, Esenyurt 2.6…
***
Yüzdelerde görülen bazı istisnalar genellemeyi bozacak çapta değil… Ayrıca bu yüzdeler ilçenin tamamını temsil ediyor… Alt, orta ve üst gelir gruplarının da birlikte yaşadığı ama mahallerde ayrıldığı göz önüne alındığında sayılar daha da çarpıcı hal alıyor… Yani ilçe değil de mahalle bazlı ayrıntılı çalışmada, alt gelir gruplarının statükoya sadakati çok daha belirgin…
Gerçekten garip bir durum… Dünyanın her yerinde tam tersi olur… Statü, ondan beslenen kişi, grup veya kitlelerin desteğiyle ayakta dururken, bizde en alt gelir grubunun sadakatiyle gücünü koruyor…
Belki elde az olanı da kaybetme korkusu, iyice belirsizliğe savrulma endişesi, değerlerle aradaki mesafeler, davranış kalıplarındaki benzerlik, yönetenlerde kendini bulma, üst gelir gruplarıyla iktidarı sözde elde tutma yoluyla denge sağlama gibi faktörler etkili olabilir…
Fiili durum sayılarda görüldüğü gibi bu… Siyasetçinin, özellikle muhalif siyasetçinin ve siyaset bilimcinin, dünyadaki bu tuhaf istisnayı incelemelerinde fayda var…