Sadettin Nüzhet Ergun
1901 – 25.04.1946 01 Ocak 1970
Edebiyat tarihçisi, yazar. Bursa’da doğdu. Üsküdar İttihat ve Terakkî Numune Mektebini, Üsküdar Sultanîsini, İstanbul Darulfünûnu Edebiyat Fakültesini bitirdi. Dayısı Üsküdar’da Hallaç Baba Dergâhı şeyhi Ferid Efendi vefat edince yerine yedi yaşında şeyh oldu. 1921’de Meşihat Dairesinin imtihanını geçerek tekke şeyhliğini resmen aldı. 1925’te dergâhlar kapatılana kadar bu görevini sürdürdü. Ankara, Konya, İstanbul liselerinde edebiyat okuttu. Bir ara İ. Ü. Edebiyat Fakültesinde ders verdi. Arkeoloji Müzesi Kütüphanesi memurluğuna tayin edildi. Kısa süre ailesiyle Çankırı’ya gitti. Yoksulluk ve sıkıntı içine düştüğü bir sırada Maarif Vekili Hasan Âli Yücel tarafından Bayezid Kütüphanesi müdürlüğüne getirildi (1943). Veremden İstanbul’da öldü. Karacaahmet Mezarlığında gömülüdür.
Millî Mecmua’da (1923-2928) Şeyh Hüseyin Sadeddin imzasıyla mutasavvıfına gazeller yayınladı. Yazıları Hakimiyet-i Milliye (Ankara), Babalık, Yeni Fikirler (Konya), Kurun (İstanbul), Gençlik, Halk Bilgisi Haberleri, Çınaraltı gibi gazetelerde ve dergilerde çıktı, gazetesine yazılar yazdı.
Sadettin Nüzhet, Divan Tekke ve Halk edebiyatları üzerine yaptığı araştırmalarıyla da tanınır. Musiki ile de uğraşmış, az sayıda ilâhî bestelemiştir.
Eserleri: İlm-i Tasavvuf (1925), Konya Vilayeti Halkiyat ve Harsiyatı (Mehmed Ferid ile, 1926), Halk Şairleri (1927), Karacaoğlan (1927), Gevherî (1928), Pîr Sultan Abdal (1929), Bektaşî Şairleri (1930), Tanzimata Kadar Muhtasar Türk Edebiyatı Tarihi ve Numûneleri (1931), Mevlâna (1932), İstanbul Meşahirine Ait Mezar Kitabeleri (1932), Şeyh Galib (1932), Âşık (1933), Beşiktaşlı Gedâî (1933), Hengamî (1933), Kâtibî (19339, Kuloğlu (1933), Namık Kemal (1933), Neşatî (1933), Ramî Paşa (1933), Subûhî (1933), Şeyhülislâm Bahâî (1933), Cenab Şahabeddin (1934), Fehim (1934), Samih Rifat (1934), Bâkî (1935), Edebiyat ve Edebiyat Tarihi Özü (1935), Âşık Ömer (1936), Türk Şairleri (1936-1945, 98 fasikülü yayınlandı, F harfinin başlarında kaldı), Aka Gündüz (1937), Ali Canib (1937), Ali Nihad (1937), Halk Edebiyatı Antolojisi (1938), Namık Kemâl’in Şiirleri (1941), Türk Mûsikîsi Antolojisi (2 cilt, 1942-1943), Bektaşî Şairleri ve Nefesleri (1944), Hatâî Divanı (1946), XIX. Asra Kadar Bektaşî ve Nefesleri (C. 1, 1955; C. II, 1956; C. III, 1956).
