`AYYY DOSTT`
Servet SOMUNCUOĞLU 19 Haziran 2008
Yaradan "Yüce"dir, aksini kimse diyemez, söyleyemez, söyleyen ve diyen bizden değildir. Çok da önemli değil, bizden olması, olmaması. Bir inancı yaşayarak ve yaşatarak bin yıllardan beri, o "Yüce Yaradan"a binyıllar önce teslim olup, "Ölümle dost olmayı" öğrenmişiz. Her nasıl olursa olsun, "tek tek" ya da "binlerce" ölümle dostuz biz. Dünyanın fani, ahiretin baki olduğuna bin yıllar öncesinde inanmış, iman etmişiz.
Sevgili dostum, yaşadığım dünyamın ışığı, güneşi, benim dert ortağım, yoldaşım, yolum, arkadaşım, candan aziz arkadaşım, yiğit bir adam, başka bir insan "Aziz Yusuf Yılmaz Araç", yazmaya, söylemeye dilim varmaz, kalem olsa elim kırar, söz olsa dilim kurur, akıl olsa beynim yok olur ama biz ölümle barışık bir milletin çocuklarıyız ve demek lazım; Elif Gülşad yavrumuz, elim bir kaza sonucu Hakk'ın rahmetine kavuştu. Yârdı, yarândı, evladımız, geleceğimiz, yarınımızdı Hakk ona bunu bahşetmiş, boynumuz kıldan incedir.
"Allah ona peygamber sabrı nasip etmiş" dediğim ağabeyim Metin Kaplan'ın gözünden iki damla yaş süzülüp gitti bağrıma doğru, dilim kurudu sanki, sustum ve ağladım sadece. O Metin Kaplan ki; "Anan öldü" dediler, 'Hakk'ın rahmetidir dedim', "Baban öldü" dediler, 'Allah'ına kavuştu dedim' diyen, taştan zindanlarda yıllarını geçiren sabır eri, yiğit yürekli ağabeyimin gözlerinden süzülen yaş, parça parça etti beni, dağladı yüreğimi. Acımız büyük, diyecek sözümüz yok…
Muharrem Ertaş, "Ayyyy Dosttt" diye başlar meşhur Çukurova Bozlağına. Öyle yürekten bir sesleniş, öyle has bir deyiştir ki bu, susar kalırsınız ve bin kere, on bin kere ölümü yaşarsınız, eğer ölüm diye bakarsanız. Ama öyle değildir, O'nun, büyük ustanın "Ayyy Dosttt" diye seslendiği, "Yüce Yaradan'ımız Allah ü Teâla"dan başkası değildir. Çin'de başlayıp, Türkmenistan'a kadar gelen 1200 km .lik dağ silsilesine "Tanrı Dağları" deyişimiz, Altay dağlarındaki en yüce zirveye "Kayra Han" adını verişimiz, Kars'ta 150 bin şehidimizi saklayan dağlara "Allah ü Ekber" dağları deyişimiz ve daha yakına gelelim, İstanbul'un en yüksek tepelerine "Aydos Dağları" adını verişimiz hep bundandır. Biz ölümü yüce görürüz, ölüm bizim için Tanrı'ya kavuşmadan başka bir şey değildir, geldik ve gideceğiz. Buna ta bin yıllar önce, Altay dağlarında olduğumuz günlerde inanmışız. Ölümle dostluğumuz işte buradan beridir gelir.
Ağlarız, kimseden saklamadan, gözyaşından daha güzel bir dua yoktur. Ağlarken ağıt yakarız, ağıtlarımız türkü olur dillerde. Şimdi bir türkü desem, yangın yerine dönen yüreğimden seslensem, "Gün doğumu gül üstünde çiğ damlası Elif'ime…"
Ne çok "Elif" vardır bizde. Adı güzeldir, kendi güzeldir. Yunus söyler, Karacaoğlan söyler. Onlarla asla yarışamam, ama desem ki ağıdım var, dostlar çok görmesin…
"Elif'im, ceylandın, çiçektin baharda
Yangın bile yakamazdı seni hârda
Yürüyüp gittin sen bembeyaz bir karda
İzine düşsem de, ardından gelsem dedim
Yusuf'um, demir dağ gibi yanımdasın
Neşe'm, sen yiğit duruşlu kanımdasın
Elif'im, sanma ki gittin , canımdasın
Yürüsem gitsem dağların karlarına
Gülşad'ım gülsün sen açtın dağlarımda
Sanki bebeğimsin deli çağlarımda
Artık alnıma karalar bağlarım da
Ayyy dost deyü yürür giderim sana ben"
Şair değilim, fakat "ebkem" de kalmadım. Birkaç söz düştüm yüreğimce, yüreğim yangın yeri, sussam boş, söylesem çok söz. Kınalı kuzum, yavrum, artık sadece ve sadece Allah'a emanetsin. Sen, Yaradan'ını sevdin, O da seni sevecektir. Sonsuz yolculuğunda bir gün elbet buluşacağız, kına kokulu saçlarından öpeceğim o zaman.
Aziz, Sevgili Aziz Yusuf Yılmaz, sen yüreği dağlar kadar büyük bir adamsın, Neşe bacım ise dimdik bir Anne. Allah'tan geldik ve O'na döneceğiz, ama erken, ama geç…
Şimdi benim dağlara doğru seslenesim var; "Ayyyy Dosttt" diye. Yürüyüp gidesim var yaslı yüreğimin göz yaşlarına doğru. Gözyaşı da bir duadır, Yüce Allah benim ve cümle dostların duasını kabul eylesin, gelenden, gelmeyenden hepsinden Allah razı olsun, yangın yerine dönmüş yüreğimize su serpti hepsi, onlar olmasaydı, cehenneme de girsek üşürdük biz bu günlerde. Metin ağabeyin ve daha nicelerinin gözyaşı dualarını Allah kabul eylesin…