Türkiye'nin AKP talihsizliği
Hasan DEMİR 19 Haziran 2007
Terörle mücadelede Türkiye’nin en büyük talihsizliği Başbakan Erdoğan’dır, Abdullah Gül’dür, Egemen Bağış’tır, yani AKP kadrolarıdır.
Çünkü PKK demek, kim ne derse desin ABD demektir, Büyük Ortadoğu Projesi demektir, Irak’ın kuzeyinde Kürdistan demektir ve ne yazık ki gerçekler böylesine apaçık ortada, bunun böyle olduğuna dair bilgi ve belgeler alabildiğine Hükümet, MİT ve Genelkurmay arşivlerinden taşmış, gazete ve dergi sayfalarına ulaşmış iken, işte bu AKP kurmayları hâlâ, “ABD stratejik ortak” diyebilmekte ve hâlâ, “Büyük Ortadoğu Projesi’nde Eş Başkanlık ” hizmeti verebilmektedirler.
İşte bu “hizmetin gereği” Türkiye Cumhuriyeti’nin Başbakanı, “Türkiye’de dağlarda 5 bin terörist, Kuzey Irak’ta 500 terörist var. E şimdi Türkiye’deki 5 bin terörist bitti de Kuzey Irak’taki 500 kişi ile mi mücadele edilecek” diyebilmektedir. Söyler misiniz Allah aşkına, bu ne biçim laftır? Bu ifadeler yeni bir “kelle” ve yeni bir “yan gelip yatma” gafı değildir de nedir? Çünkü Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı “Kuzey Irak’ta 500, Türkiye’de 5 bin terörist var!” diyerek Irak’ın kuzeyinde PKK’ya hamilik yapan ABD ve Barzani’yi bir güzel aklamıştır. Öyle ya, sen 500 bin kişilik ordunla kendi ülkendeki 5000 teröristle uğraşamaz, baş edemezsen, nasıl olur da sınırlarının ötesinde var olduğunu iddia ettiğin ve hangi kovuğa saklandığı belli olmayan 500 teröristin derdest edilmesini isteyebilirsin, diye sormazlar mı adama?
Bu birinci tespit.
İkinci tespit ise rakamlar doğru değil zira; 5 bine yakın teröristin Irak’ın kuzeyinde olduğunu MİT biliyor, Genelkurmay söylüyor. Türkiye içerisinde ise kışın birkaç yüz, yazın ise 500 ila 2 bin arasında PKK militanı giriş-çıkış yapıyor. Erdoğan ABD’ye, “Türkiye sınırları içerisinde 100 El Kaide militanı olsa senin tavrın ne olur?” diye soracağı yerde PKK’ya hamilik yapan ABD’ye, “Türkiye’de 5 bin terörist var, Irak’ta 500 tane olmuş çok mu?” rahatlığı sağlıyor. İşte Türkiye’nin talihsizliği bu. Daha vahim olan hata ise Erdoğan ve kurmaylarının tırmanan terörün sebebi olarak, “Kaldı ki, biliyorsunuz 1 Mart tezkeresinde Erdoğan’ın düşüncesi (..) bellidir ve o zaman kimlerin buna olumsuz refleks gösterdiği de bellidir. O gün tezkereye hayır diyenler şimdi Kuzey Irak’la ilgili sürekli bir şeyler söylüyorlar” diyerek, 1 Mart tezkeresinin geçmeyişini göstermesidir ki, Allah(c.c.) bu milleti işte tam da bu düşünceden korusun.
Çünkü bu zihniyet bu millete PKK teröründen çok daha ağır faturalar ödetebilecek bir zihniyettir.
Bu sözlerin açılımı, “ABD, PKK’ya hamilik etmekle haklı, çünkü biz 1 Mart tezkeresini geçirmedik” değildir de nedir? O ABD ki, elçilik görevlileri Güneydoğu’da Kürt kardeşlerimize “Türklere isyan edin” aklı veriyor, o ABD ki, Türkiye’nin Güneydoğu sınırlarını da çizen Lozan Anlaşması’nı imzalamamış bir ABD ve o ABD ki, yönetimlerinde Erdoğan’a “cesaret ödülü” veren Yahudi lobileri hakim ve o Yahudi lobilerinin en ünlü sözcülerinden William Safire ki 1999’da The New York Times gazetesine “Kürt devletine giden yol” başlıklı bir yazı yazıyor ve “Türkiye’ye PKK’nın kellesi verilmeli ve karşılığında Kuzey Irak’ta kurulacak Kürt devletinin kabul edilmesi Türkiye’den istenmelidir!” diyor ve bu senaryo aynen uygulanıyor, Öcalan Türkiye’ye CIA kanalıyla teslim ediliyor.
Daha da beteri Yüce Katırcıoğlu’nun özel ilişkileri ile elde ettiği ve bugüne kadar yalanlanamayan 1993 yılındaki o meşhur ve meş’um İncirlik Brifingidir.
1993 yılının ilk aylarında NATO Başkomutanı ve ABD Genelkurmay Başkanı Orgeneral Jhon Shalikashvili’ye İncirlik üssünde verilen gizli brifingde Amerikalı subay, “PKK’nın görevi Kürt devletinin kuruluş süreci boyunca Türkiye’yi angaje tutmaktır” demiş ve ABD Genelkurmay Başkanı da, bu bilgiye hiç itiraz etmemiştir.
Uyan ey millet.
