Akşam Duasİ
Mustafa USLU 27 Kasım 2007
Ay doğdu üzerimize
Parlıyor gökyüzünde
Altın renkli yıldızlar
Siyah ve suskun orman
Ak sisse çayırlardan
Uzanır göğe bakar
Dünya ne kadar da sessiz öyle
Alacakaranlık örtüsüyle
Hem de içten ve samimi
Sanki sessiz sakin oda
Unutmak için uykuda
Günün keder, dertlerini
Bakın, bakın orada ay
Görünen sadece bir yay...
Oysa o tam ve muhteşem
Böyledir hep bazı şeyler
Düşünmeden güler geçer
İnsan, bakar göremeden
İnsanoğlu ne de mağrur
Zavallı günahkâr, gurur
Duyar, nasipsiz ilimden
Örmekle hayali ağlar
Arar türlü sanatlar
Saparak hedefinden
Ya Rab, bize hidayet et
Âfilîni edelim ret
Gururdan arındır bizi
Bizi saf kıl ve de sade
Huzurunda yeryüzünde
Dindar, mutlu, çocuk gibi
Acı elem hissetmeden
Bize sun Sen bu âlemden
Rahat ölüm: Sonumuz...
Ve alınca huzuruna
Gönder bizi cinanına
Ey Rabbimiz, Mabudumuz
Kardeşlerim, haydi gelin
O’nun adıyla eğilin
Akşam, nefesi soğuk zira
Ya Rab, bize affın lutfet
Huzurlu uyku nasib et
Ve de hasta komşumuza