Bilal askere mi mitinge mi?
Behiç Kılıç 03 Temmuz 2007
DEĞERLİ Başbakanımız en son olarak bizleri şöyle aydınlattılar... “Çocuklarımızın geleceği için, hizmet için siyaset yapıyoruz.”
Doğrudur, aksini kim iddia edebilir?!.
Bizim çocukların geleceği Allahía emanet olsa da sizin çocukların geleceği gayet emindir sayenizde ve yaptığınız siyaset sayesinde...
Örneğin bizimkiler “dağa”, sizinkiler ìdüzova”ya siyasete...
Canımın içi başbakanım yanlış anlamışsınız, millet mahdumunuzu “mitinge gönder” demiyor “askere” gönder diyor!..
Tayyip, miting için kurulan sahnede,TOKİ cemaatine hitap ediyor, Allah izin verirse memleketi bir dört beş yıl daha nasıl kurtaracağını anlatıyor!.. Miting sahnesinin “zula” bir köşesinde oğlu Bilal Bey, muhterem pederini büyük bir hayranlık içerisinde izliyor...
Tayyipgiller seçim sahnesindeler...
Baba konuşuyor, oğul izliyor...
Bu mitingden iki gün önce Bursa’da şehit yakınları ve gaziler ile onlara destek verenlerin de bir buluşması vardı... Millet hep bir ağızdan bağırmıştı...
“Tayyip oğlunu askere gönder...”
Malum “çürük”müş ya!.. Ahali nedense bu “çürük” vaziyetin pek inandırıcı olduğu kanaatinde değil!.. Başbakan da ahalinin bu kanaatini doğru çıkarır gibi, çürük olduğundan emin olduğu oğlunu, çürük çarık demeden o yorucu, değme sağlamın zor dayanacağı, meşakkatli seçim sahnesine götürüyor...
Saltanatın dayanılmaz ağırlığıdır bu!..
Bilal bakacak ve görecek analar ne babalar doğuruyor... Görecek, TOKİ ahalisi kendileri ile ne kadar gurur duymaktadır... Aile her ne kadar vatan evlatlarının tabutlarının omuzlandığı şehit cenazeleri için camilere giremese de, TOKİ cemaatlerinin doldurduğu meydanlarda yere göğe konulamamaktadır ve asıl önemli olan budur!..
Şehit tabutu başından ilerleyen yoldan dünya saadetine ulaşamazsınız ama, bu miting meydanlarından arşı ala ya öyle bir fırlarsınız ki,tepeniz bulutlara değer de, ne gemilere binersiniz, ne villara girersiniz o genç yaşta, ne siz sorun ne ben söyleyeyim...
İşte bu yüzden...
Aslında Bilal de o miting sahnesinin bir köşesinde muhterem pederini izlerken bir nevi vatan görevindedir...
Bilal de cephededir!..
Ha askere gitmiş ha babasını destek için miting sahnesine...
Babasının “Minareler süngümüz, kubbeler miğfer” diye çıktığı yolda, “Gemilerimizin direkleri süngümüz, villarımızın çatısı miğfer” diye devam edeceksin bir de “Allahüekber” diye tekbir getirip cepheyi koyucaksın, görev budur...
İstersen mola sırasında da, baba dostu Abdullah Bey’in oğlu ile şarkı patlatıp eğlenebilirsiniz de...
“Gemilerde talim var, Bahriyeli nay nay nom!..”
Yazdıklarım şaşırtmasın, gerçekten söylüyorum bu delikanlıların, hem Bilal’in hem de Abdullah Bey’in oğlunun işleri zordur!.. Tekrar ediyorum, yani babalarının peşinde miting meydanlarına gitmeleri bir nevi vatan görevidir!..
Bilindiği gibi Tayyip-Gül ikilisi demokrasi mağdurlarıdır... Bir türlü cumhurbaşkanı olamadılar, ola ola mağdur oldular!..
Şimdi, imanı gevreyen aziz milletimizin kendi mağduriyetini bir kenara koyup bu demokrasi mağdurlarını mağduriyetten kurtarma zamanıdır!.. Nasıl olacak bu?.. Oyları bastırıp AKP’yi sandıktan 400 milletvekiliyle falan çıkararak...
Kolay mı?.. Çok zordur doğrusu!..
Şimdi kapı kapı, yoksulluktan belini büktüğün, şuursuzlaştırdığın, efzunladığın değerli vatandaşların tek tek kapısını çalacaksın... Pirinç, fasulye paketlerini, kömür torbalarını bırakacaksın, üç beş eline sıkıştıracaksın!.. Tek tek, kapı kapı...
Medyayı tutacaksın, meydanı tutacaksın...
Babalar böyle boğuşurken, oğullar ne için?!.. Cepheyi tutmak için...
“Bilal askere gitsin”miş!..
Ne yapsın daha çocuk, gemişi İstanbul’u ABD’yi bırakmış dağ bayır babasının peşinde vatan için koşturuyor...
Askerlik değil de nedir bu?..
Orada mayın yok mu?..
Tövbe, tövbe!.
