Ahmet SELİM / DUÂ
01 Ocak 1970
Ya İlâhel Âlemîn, Ya Erhamerrâhimin, Ya Hayyü Kayyum,
Ya Rahman, Yâ Hakîm, Yâ Kerîm!.. Bütün âlemlerin,
bütün mükevvenâtın Rabb'isin.
Çiçeklerin, balıkların, dağların, denizlerin,
kuşların, yıldızların, semâların Rabb'isin.
Mazlumların, çaresizlerin, gariplerin, kimsesizlerin,
mahzunların Rabb'isin. Azizül Hakîm'sin, Kaadir-i
Mutlak'sın...
Bizi affeyle... Habibin hürmetine; O'nun ashabında,
ashâbına tabi olanlarda, onlara da tabi olanlarda,
âlim ve velî kullarında tecelli eden nurlu güzellikler
hürmetine affeyle bizi. Nedâmetin şuûruna, duânın
hakikatine erdir; affına lâyık kıl. Bizi kendi
halimize bırakırsan, duâmıza bile tevbe, tevbemize
bile nedâmet lâzım. Bize "istikamet üzre" bulunabilme
dengesinin ve tâkâtinin nimetini ihsan eyle. Bizi
(asliyetiyle) duâ etmemiz gibi dua ettir,
(hakikatiyle) tevbe etmemiz gibi tevbe ettir.
Perişânız... Zilletler içindeyiz... Nefsimizi terbiye
ediyoruz derken onu pekiştiriyoruz... Gaflete yenik
düşüyoruz... Musibetleri de nimetleri de
anlayamıyoruz... İmanımıza derinlik ve inkişaf ver ki
yolumuz aydınlansın. Yolumuz aydınlansın ki; tefekkür
mahrumiyetinin hayatımızı paramparça eden
buhranlarından kurtulabilelim. Bu kudûret, bu inkıbaz,
bu taşlaşma halini, izninle, lütfunla, yardımınla aşma
nasibine erebilelim.
Şahdamarımızdan daha yakınsın. Her şeyi bilirsin, her
şeyi görürsün, her şeye gücün yeter. İfade
edemediğimiz, dile getiremediğimiz kalbî-ruhî özümüzün
hasretlerini niyazımız kabul eyle Yâ Rabbi! Bildirdin
ki ancak onlar yükselir senin katına. Şuûrumuzu
idrakimizi iz'ânımızı ahlâkımızı da onların, o hasret
yangınlarının feyzine kavuştur.
Her bayram o saadetin müjdecisi, düşündürücüsü. Oruçla
nefsi terbiyeden sonra bayram; nefsi kurban etme
kavramı, bayramın derûnunda. Bayramların bayramı
tevhidî saadet. Eriştir bizi bayramların bayramına Ya
Rabbi. Dindir bu hasretimizi, bitir bu
perişanlığımızı, ihsan eylediğin akıl nimetini
nefsimizin tasallutundan kurtar; irademizi, imanî
inkişafımızdan yükselen aydınlığın sevgi, vefa,
rikkat, merhamet, hamiyet, haysiyet dolu hür
ufuklarına tevcih eyle.
Affından ümit kesilmez, kendimizde ümit yok. Bütün
acziyetimizle, acının değil hasretin gözyaşlarıyla
sana yöneldik. Senden diliyoruz, senden bekliyoruz,
affına sığınıyoruz.
... Tevhidî şuur, tevhidî hasret, tevhidî istikamet,
tevhidî tefekkür, tevhidî hürriyet, tevhidî saadet.
Her şey bunun içinde. Ne ki bundan ayrı düşünülür; adı
var kendi yok O'nun.
Sen zulmetmezsin. Nefsimiz zalim, ruhumuz mazlum.
Kalbimizin nurunu örten nefsaniyet tortuları, aklımızı
yolumuza düşman etmiş. Kendimizi çözmeyi bilmiyoruz
ki, meselemizi çözelim. Çöz bizi. Bizi kendimize
getir. Biz burada sadece, senin her şeyi bildiğini
biliyoruz. Her şeye gücünün yettiğine inanmaktan başka
gücümüz yok. Emanetlerinin, nimetlerinin hakkını
veremiyoruz, onlarla bütünleşemiyoruz, onların
bütünlüğünde hayatımızı bütünleştiremiyoruz. Sürgünde
gibiyiz, hicranlar içindeyiz. Yaşadığımız hayat bizim
değil. Bizim olmayanı yaşamak, yaşamak değil... Ama
gecenin sessizliğinde akan gözyaşları bizim, ifadesiz
ve rağbetsiz kalmış aciz tefekkür çırpınışlarının
iniltileri bizim, karanlıklara saldığımız sessiz
çığlıklar bizim. Onların hatırına bizi affeyle Yüce
Rabbim!
Her kederin özel bir duası ve her duanın esma
tecelliyatı ile ilgili bir sırrı var... Ya Hafîz, Ya
Kerîm, Ya Vedûd... Ya Allah, Ya Allah, Ya Allah! Bizi
bizden koru, bizi kimlik şaşkını olmaktan kurtar. Bizi
şahsiyetimizle buluştur, bütünlüğümüzle ihya eyle.
Bize Muhammed Mustafa (sas)'nın gerçek ümmeti olmak
saadetini müyesser kıl. Ya Hayyü Kayyûm, Ya Hafîz, Ya
Erhamerrâhimin...
... Açılan ellerimde, çırpınan yüreğim var. Temkine
gelmeyen, ten kafesinde çırpındıkça kendini daha çok
yaralayan deli yüreğim. Bağışla onu.
