Kendisine, kadrosuna ve yolsuzluğa af çıkardı!
Necati Doğru 01 Ocak 1970
Tuz da kokar. Böyle kokuyor. Kendisine, kadrosuna ve yolsuzluğa af çıkardı. Meclis, Meclis olalı; “hakkında yolsuzluk davası açılmışlara, davaları mahkemede sürerken özel af çıkartma” girişimi görmemişti.
Parmaklar kalktı.
O madde de oylandı.
Meclis’ten yasa çıktı.
Başbakan affedildi.
Başbakan Yardımcısı…
Devlet Bakanı…
Maliye Bakanı…
Sanayi Bakanı…
Ve altında imzaları olan bürokratlar affedildi. Yolsuzluğun, devleti soydurmanın, Hazine’yi zarara uğratmanın “kişisel tazminat yükü devletin sırtına bindirilmiş” oldu. Türkiye’de “iktidara gelmişlerin yapacağı ve yapmaya yelteneceği yolsuzluk, hırsızlık, devleti zarara uğratma girişimleri” hukuk tanımaz hale getirildi.
* * * * *
Bu af niçin çıktı?
Çünkü şöyle bir yasa vardı.
Devletin malı, mülkü özelleştirme ile satıldığında; bunda bir usulsüzlük, yolsuzluk, hırsızlık, değerinden ucuza satma, kamuyu zarara uğratma doğarsa ve mahkeme “satışı iptal ederse” devletin malı satıldığı özel kişiden geri alınır, kamuya döner. Mahkeme kararını 1 ay içinde uygulamayanlar; ister başbakan olsun, ister bakan, ister üst düzey bürokrat kişisel olarak da sorumludurlar ve kişi olarak da tazminat ödemeye mahkum olurlar.
Böyle bir dava açılmıştı.
Devletin zararı büyüktü.
Açık, net soygun vardı.
Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun üyeleri; Başbakan ile 4 bakanı ve onların yakın kadrosu; devlet malları; Balıkesir’deki SEKA fabrikasını, Konya’daki Seydişehir Alüminyum Fabrikalarını, Kuşadası Limanı’nı, Çeşme Limanı’nı, TÜPRAŞ’ın yüzde 14.76’sını özel şirketlere çok ucuza sattılar. Bu özelleştirmeler sırasındaki usulsüzleri ve yolsuzlukları Meclis’e taşıyan, soru önergeleri veren, açılan davalara bilgi, belge, kanıt taşıyan CHP Konya Milletvekili Atilla Kart’ın yaptırdığı hesaba göre; yukarda sıraladığım özelleştirmelerden devletin kaybı 10 milyar doları buluyordu.
* * * * *
Dolayısıyla yargı işledi.
Mahkeme satışları iptal etti.
Fakat yargı kararlarına uyulmuyor; başbakan, bakanları, kadrosu bu değerli varlıkların devlete geri dönmesi için ellerini oynatmıyor, tersine Meclis’te “Gece yarısı torba kanunlara yerleştirilen torba maddelerle bu satışları şekil şartına uydurarak” satıldığı kişi ve şirketlerde kalmasına çaba gösteriyorlardı. Her çabalarını ise yüksek yargı geri çeviriyordu. Başbakan ile 4 bakanı hakkında “kamuyu zarara uğratmaktan” kişisel tazminat davası yürüyordu.
İşte af bu davaya vurdu.
Önceki gün çıkan Özel Yetkili Mahkemeleri Kaldıran Yasa’nın içine bir madde sokuşturuldu ve “Yargı kararlarını uygulamamaktan ötürü doğacak kişisel tazminat” devlete yüklendi.
Devlet günahkar oldu.
Devleti soyduran melek.
Yolsuzluk cesaret buldu.
Soygunculuk teşvik gördü.
Tuz da böyle koktu.
