Aşık Rahmani (Ali Çırçır)
01 Ocak 1970
1942 - 25 Ekim 1993. Erzurum’da doğdu. Asıl adı Ali Çırçır’dır. İlkokulu Erzurum’da okudu. Küçük yaşlardan itibaren aşıklık geleneği ve şiirlere ilgilenmeye başladı. Aynı dönemlerde bağlama çalmayı öğrendi.
Önceleri usta malı türküler söylenen Aşık Rahmani, yaklaşık 23 yaşından sonra kendi şiirlerini seslendirmeye yöneldi.
Uzun yıllar Atatürk Üniversitesi bünyesinde çalıştıktan sonra emekli oldu.
Yöresinde duyulmaya ve tanınmaya başladıktan sonra Türkiye’nin başka bölgelerine de gitti. Konya Aşıklar Bayramına bazı aralıklarla katılan Aşık Rahmani, özellikle leb değmez dalındaki atışmalarda başarılı oldu.
Şiirlerinin bir bölümü »Okul Şiirleri« adıyla yayınladı. Çeşitli yarışmalarda ödüller alan Aşık Rahmani, ayrıca Kültür Bakanlığı tarafından açılan bir yarışmada »Öğütler Destesi« (1988) adlı kitabıyla üçüncü oldu.
Aşık Rahmani Konya Aşıklar Bayramına katılmak üzere giderken, bindiği otobüsün yolu Erzincan yakınlarında kesildi ve burada öldürüldü.
Var
Aciz gönlüm ne yaşarsın dünyada
Bir arının gülden dermiş balı var
Öten bülbül neyin var ki devada
Bir goncanın has kokulu gülü var
Dengede tut solun ile sağını
Örümcekler örtmektedir ağını
Otun dahi çıkarırlar yağını
Bir böceğin ipek olmuş teli var
Gel boş gezme şu ömrün çağında
Bağban isen sadık çalış bağında
Ne hünerin şu sinenin dağında
Bir ağacın meyve veren dalı var
Havada sis nice yerler kaplıyor
Bir billur cam örenciyi kaplıyor
Bir sert koza kaplumbağa saklıyor
Bir yılanın cevher olan pulu var
Turnaların bir hoş olur oyunu
Yarasanın gören var mı tuyunu
Sen Rahmani güzel eyle huyunu
Papağanın sesi gibi dili var