Ahmet Rasim, (d. 1864 - ö. 21 Eylül 1932) Türk yazar, gazeteci.
Yaşamı
İstanbul'da doğdu. 1876 yılında başladığı Darüşşafaka'da edebiyatla tanıştı. Eğitimini 1883 yılında birincilikle bitirdi, kısa bir süre kâtiplik yaptı. 1885'ten sonra yazarlık, gazetecilik ve öğretmenlikle geçimini sağladı. Tercüman-ı Hakikat, Ceride-i Havadis, Malumat, Sabah, Sebat, Güneş, Maarif, Resimli Gazete, Mecmuai Ebüzziya, Türk Yurdu, Yeni Mecmua, Resimli Ay, İkdam, Boşboğaz, Basiret, Tasvir-i Efkar, Vakit, Akşam, Cumhuriyet gazete ve dergilerinde yazdı. Servet-i Fünun dergisinde de yazı ve öyküleri yayınlansa da, Servet-i Fünun yazarlarının genel edebi çizgisini benimsemedi.
1927'de İstanbul milletvekili oldu ve TBMM'nin üçüncü ve dördüncü dönemlerinde milletvekilliği yaptı. [1932]'de öldü, Heybeliada'daki mezarlığa gömüldü.
İstanbul Fatih Karagümrük'te 1938-1939 öğretim yılında kurulan Karagümrük Ortaokulu'nun adı 1965-1966'da Ahmet Rasim Ortaokulu olarak değiştirilmiştir. Okul 1988-1989'dan itibaren Ahmet Rasim Lisesi adını almıştır
Edebi Kişiliği
Eserlerinde ele aldığı kişilerin geleneklerinden, göreneklerinden, inançlarından bahsetmiştir.
Yapıtlarında sohbet havası vardır.
Servet-i Fünundan uzak durmuştur, Ahmet Mithat Efendi'nin edebi çizgisini izlemiştir. Eserlerinde yaşadığı döneme ait ayrıntılı bilgiler vermiştir.
Kadın-erkek ilişkileri konusunu eserlerinde katı ahlakçı bir tutumla işlemiştir.
Şarkı da bestelemiştir.
Başlıca eserleri
Hamamcı Ülfet (1922)
Fuhş-ı Atik (1924)
Afife
Kitabe-i Gam
Şehir Mektupları
Falaka
iki güzel günahkar
Muharrir Şair Edip
Ramazan Sohbetleri
Menakıbı İslam
Eşkali Zaman
Ciddü Mizah
Gülüp Ağladıklarım
Muharrir Bu Ya
Osmanlı Tarihi
İki Hatıra Üç Şahsiyet
İstibdattan Hakimiyeti Milliyeye
Romanya Mektupları
